Ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από το νέο Μνημόνιο που αποδεικνύει ότι όχι απλώς παραδίδεται η χώρα στους ξένους δανειστές, αλλά όπως το defencenet.gr έχει αποκαλύψει ανοίγει το δρόμο ακόμα και για επέμβαση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, αλλά και συλλήψεις Ελλήνων δημόσιων λειτουργών στο εξωτερικό ή όπου βρίσκονται, δημοσιεύουμε σήμερα. Πρόκειται όχι για επιστροφή στην βαυαροκρατία, αλλά επιστροφή στην Φραγκοκρατία.
Ιδού τι αναφέρει το κείμενο της ντροπής που υπερψήφισαν οι 199 βουλευτές της εθνικής αντιπροσωπείας:
"Κάθε ένα από τα (σ.σ.: συμβεβλημένα) μέρη αμετάκλητα και χωρίς όρους αίρει κάθε ασυλία την οποία έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν στο μέλλον σε σχέση με τον εαυτό τους ή τα περιουσιακά τους στοιχεία ή έσοδα από νομικές διαδικασίες που σχετίζονται με αυτή την Συμφωνία. Κάθε ασυλία συμπεριλαμβανομένης χωρίς περιορισμούς ασυλία από (σ.σ.: συνέπειες) μήνυσης/αγωγής, αποφάσεις δικαστηρίων ή άλλη αρχή, από σύλληψη, κράτηση ή περιοριστικό ένταλμα πριν από την ανακοίνωση της δικαστικής απόφαση και από κάθε μορφή εκτέλεσης και επιβολής κατά αυτής, των περιουσιακών της στοιχείων ή έσοδα μετά την δικαστική απόφαση μέχρι το σημείο που δεν απαγορεύεται από υποχρεωτικό νόμο.
Εφαρμοστικός Νόμος και Δικαιοδοσία
Αυτή η συμφωνία και κάθε μη υποχρεωτικές υποχρεώσεις που προέρχονται από ή σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται από το αγγλικό δίκαιο. Τα μέρη αποδέχονται να καταθέσουν την διαφορά τους στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου".
Το περιεχόμενο του κειμένου είναι ανατριχιαστικό και απορεί κανείς πως μπορεί κάποιοι έχουν εκπέσει του εθνικού φρονήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να ψηφίζουν τέτοιο κείμενο.
Το οποίο κείμενο τι λέει; Πρώτον ότι το δημόσιο στερείται πλέον κάθε ασυλίας και τα περιουσιακά στοιχεία ή έσοδά του μπορούν να κατασχεθούν! Και αυτό αφορά και τα έσοδα από υδρογονάνθρακες, από πάσης φύσεως ορυκτά, από πάσης φύσεως δημόσια περιουσία κλπ.
Αλλά μπορούν μέχρι και να συλληφθούν και να κρατηθούν Έλληνες πολίτες αν δεν πληρωθούν τα δάνεια των τοκογλύφων!
Μπορεί να εκδοθεί διεθνές ένταλμα κατά της χώρας. Και το ερώτημα είναι πως θα συλληφθούν και θα κρατηθούν; Καλά στο εξωτερικό, μπορούν να συλλάβουν τους πρεσβευτές (με το παρόν άρθρο δεν ισχύει η ασυλία τους τουλάχιστον στις χώρες που δεν απαγορέυεται με υποχρεωτικό νόμο, όπως π.χ. οι ΗΠΑ). Στην Ελλάδα, όμως πως θα συμβεί αυτό αφού η χώρα παραιτήθηκε του δικαιώματος της ασυλίας;
Μήπως με «εισαγώμενη» εκτελεστική εξουσία;
Γιατί πως αλλιώς θα συλληφθούν ή θα κρατηθούν οι Έλληνες που θα θεωρηθούν υπεύθυνοι για την μη πληρωμή τόκων σε περίπτωση χρεοκοπίας; Αλήθεια, ποιοι είναι οι καθ’ύλην αρμόδιοι; Γιατί δεν αναφέρονται στο κείμενο; Και τι εννούμε "εισαγώμενη εκτελεστική εξουσία"; Στρατεύματα; Ευρωχωροφυλακή, τι;
Και προσέξτε πως υποθήκευσαν μέσα σε μία νύχτα όλο τον εθνικό πλούτο με μία φράση: «Κάθε ένα από τα μέρη αμετάκλητα και χωρίς όρους αίρει κάθε ασυλία την οποία έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν στο μέλλον σε σχέση με τον εαυτό τους ή τα περιουσιακά τους στοιχεία ή έσοδα από νομικές διαδικασίες».
Δηλαδή το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και τα έσοδα που προκύπτουν από όλη την παραγωγή του ελληνικού κράτους τέθηκαν ως «εγγύηση» και αν κάτι «δεν πάει καλά», που λέει κι ο έτερος (από την ... ανάποδη σε σχέση με τον Α.Σαμαρά) «νεοφώτιστος» Γ.Καρατζαφέρης κατάσχεται επι τόπου.
Και να είστε σίγουροι ότι θα φροντίσουν κάτι να μην πάει καλά. Ακριβώς για να λεηλατήσουν το «χρυσάφι» που θα έχουν στα χέρια τους. Και τότε...
Και για να επιβεβαιωθεί το ότι επιστρέφουμε στην Φραγκοκρατία, «αποκλειστική αρμοδιότητα» για την εκτέλεση των παραπάνω, έχουν τα δικαστήρια του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.
Πάντως είμαστε υποχρεωμένοι να παραθέσουμε και την θέση του υπουργού Οικονομικών Ε.Βενιζέλου για το θέμα, καθώς γνωρίζοντας το τι ακριβώς σημαίνει αυτό (αλίμονο!) μίλησε ειδικά στην Βουλή επί του ζητήματος δύο φορές και μάλιστα την δεύτερη σχεδόν αποκλειστικά γι’αυτό:
Ιδού λοιπόν τι υποστήριξε ο ΥΠΟΙΚ:
«Γιατί επιλέγεται το αγγλικό Δίκαιο συνήθως; Γιατί είναι το πιο παλιό, το πιο επεξεργασμένο, αυτό που παραπέμπει στην πιο πλούσια νομολογία, αυτό που γίνεται διεθνώς αποδεκτό, αυτό που γνωρίζει όχι απλά και μόνο η αγορά με την έννοια των ιδιωτών, αλλά και η αγορά με την έννοια των δημοσίων θεσμών που μετέχουν σε τέτοιου είδους διαδικασίες και συμβάσεις. (σ.σ.: !!!)»
»Και όσοι κόπτονται για την εθνική κυριαρχία (σ.σ.: ούτε καν το δικαίωμα δεν τους αναγνωρίζει να ενδιαφέρονται για την εθνική κυριαρχία), για τα πολιτιστικά αγαθά, για τον ορυκτό πλούτο, για την υφαλοκρηπίδα, για την ΑΟΖ, για τις έρευνες προκειμένου να ανακαλύψουμε κι εμείς πολύ σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, πρέπει να είναι ήσυχοι (σ.σ.: Είδαμε πόσο ήσυχοι πρέπει να είμαστε πιο πάνω»»
» Γιατί γίνεται από όλους δεκτό ότι στα θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης το Δίκαιο που ισχύει, είναι το Δίκαιο της χώρας στην οποία κινείται η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, άρα το ελληνικό Δίκαιο (σ.σ.: Μα, αφού οικειοθελώς παραιτηθήκαμε της ασυλίας!).»
» Η δικαιοδοσία ανήκει στα ελληνικά Δικαστήρια και οι κανόνες εκτέλεσης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου είναι παρόμοιοι με αυτούς που το Σύνταγμά μας προβλέπει για κάθε Έλληνα ή ξένο ιδιώτη, που εγείρει αξιώσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου και μπορεί να εκτελέσει μια απόφαση που εκδίδεται σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (σ.σ: Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν παράρτημα στο «Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου»;)
» Επαναλαμβάνω ότι αυτό αφορά μόνο την ιδιωτική περιουσία και όχι τη δημόσια περιουσία, όχι τη δημόσια κτήση, όχι τα δημόσια αγαθά, όχι τα πολιτιστικά αγαθά, όχι τον ορυκτό πλούτο (σ.σ.: Ποια ιδιωτική περιουσία; Το χρέος είναι 100% του δημοσίου. Λέει πουθενά μέσα για ιδιωτική περιουσία το Μνημόνιο;)!
πηγή
http://ypogeia-drasi.blogspot.com/
Ιδού τι αναφέρει το κείμενο της ντροπής που υπερψήφισαν οι 199 βουλευτές της εθνικής αντιπροσωπείας:
"Κάθε ένα από τα (σ.σ.: συμβεβλημένα) μέρη αμετάκλητα και χωρίς όρους αίρει κάθε ασυλία την οποία έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν στο μέλλον σε σχέση με τον εαυτό τους ή τα περιουσιακά τους στοιχεία ή έσοδα από νομικές διαδικασίες που σχετίζονται με αυτή την Συμφωνία. Κάθε ασυλία συμπεριλαμβανομένης χωρίς περιορισμούς ασυλία από (σ.σ.: συνέπειες) μήνυσης/αγωγής, αποφάσεις δικαστηρίων ή άλλη αρχή, από σύλληψη, κράτηση ή περιοριστικό ένταλμα πριν από την ανακοίνωση της δικαστικής απόφαση και από κάθε μορφή εκτέλεσης και επιβολής κατά αυτής, των περιουσιακών της στοιχείων ή έσοδα μετά την δικαστική απόφαση μέχρι το σημείο που δεν απαγορεύεται από υποχρεωτικό νόμο.
Εφαρμοστικός Νόμος και Δικαιοδοσία
Αυτή η συμφωνία και κάθε μη υποχρεωτικές υποχρεώσεις που προέρχονται από ή σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται από το αγγλικό δίκαιο. Τα μέρη αποδέχονται να καταθέσουν την διαφορά τους στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου".
Το περιεχόμενο του κειμένου είναι ανατριχιαστικό και απορεί κανείς πως μπορεί κάποιοι έχουν εκπέσει του εθνικού φρονήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να ψηφίζουν τέτοιο κείμενο.
Το οποίο κείμενο τι λέει; Πρώτον ότι το δημόσιο στερείται πλέον κάθε ασυλίας και τα περιουσιακά στοιχεία ή έσοδά του μπορούν να κατασχεθούν! Και αυτό αφορά και τα έσοδα από υδρογονάνθρακες, από πάσης φύσεως ορυκτά, από πάσης φύσεως δημόσια περιουσία κλπ.
Αλλά μπορούν μέχρι και να συλληφθούν και να κρατηθούν Έλληνες πολίτες αν δεν πληρωθούν τα δάνεια των τοκογλύφων!
Μπορεί να εκδοθεί διεθνές ένταλμα κατά της χώρας. Και το ερώτημα είναι πως θα συλληφθούν και θα κρατηθούν; Καλά στο εξωτερικό, μπορούν να συλλάβουν τους πρεσβευτές (με το παρόν άρθρο δεν ισχύει η ασυλία τους τουλάχιστον στις χώρες που δεν απαγορέυεται με υποχρεωτικό νόμο, όπως π.χ. οι ΗΠΑ). Στην Ελλάδα, όμως πως θα συμβεί αυτό αφού η χώρα παραιτήθηκε του δικαιώματος της ασυλίας;
Μήπως με «εισαγώμενη» εκτελεστική εξουσία;
Γιατί πως αλλιώς θα συλληφθούν ή θα κρατηθούν οι Έλληνες που θα θεωρηθούν υπεύθυνοι για την μη πληρωμή τόκων σε περίπτωση χρεοκοπίας; Αλήθεια, ποιοι είναι οι καθ’ύλην αρμόδιοι; Γιατί δεν αναφέρονται στο κείμενο; Και τι εννούμε "εισαγώμενη εκτελεστική εξουσία"; Στρατεύματα; Ευρωχωροφυλακή, τι;
Και προσέξτε πως υποθήκευσαν μέσα σε μία νύχτα όλο τον εθνικό πλούτο με μία φράση: «Κάθε ένα από τα μέρη αμετάκλητα και χωρίς όρους αίρει κάθε ασυλία την οποία έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν στο μέλλον σε σχέση με τον εαυτό τους ή τα περιουσιακά τους στοιχεία ή έσοδα από νομικές διαδικασίες».
Δηλαδή το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και τα έσοδα που προκύπτουν από όλη την παραγωγή του ελληνικού κράτους τέθηκαν ως «εγγύηση» και αν κάτι «δεν πάει καλά», που λέει κι ο έτερος (από την ... ανάποδη σε σχέση με τον Α.Σαμαρά) «νεοφώτιστος» Γ.Καρατζαφέρης κατάσχεται επι τόπου.
Και να είστε σίγουροι ότι θα φροντίσουν κάτι να μην πάει καλά. Ακριβώς για να λεηλατήσουν το «χρυσάφι» που θα έχουν στα χέρια τους. Και τότε...
Και για να επιβεβαιωθεί το ότι επιστρέφουμε στην Φραγκοκρατία, «αποκλειστική αρμοδιότητα» για την εκτέλεση των παραπάνω, έχουν τα δικαστήρια του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.
Πάντως είμαστε υποχρεωμένοι να παραθέσουμε και την θέση του υπουργού Οικονομικών Ε.Βενιζέλου για το θέμα, καθώς γνωρίζοντας το τι ακριβώς σημαίνει αυτό (αλίμονο!) μίλησε ειδικά στην Βουλή επί του ζητήματος δύο φορές και μάλιστα την δεύτερη σχεδόν αποκλειστικά γι’αυτό:
Ιδού λοιπόν τι υποστήριξε ο ΥΠΟΙΚ:
«Γιατί επιλέγεται το αγγλικό Δίκαιο συνήθως; Γιατί είναι το πιο παλιό, το πιο επεξεργασμένο, αυτό που παραπέμπει στην πιο πλούσια νομολογία, αυτό που γίνεται διεθνώς αποδεκτό, αυτό που γνωρίζει όχι απλά και μόνο η αγορά με την έννοια των ιδιωτών, αλλά και η αγορά με την έννοια των δημοσίων θεσμών που μετέχουν σε τέτοιου είδους διαδικασίες και συμβάσεις. (σ.σ.: !!!)»
»Και όσοι κόπτονται για την εθνική κυριαρχία (σ.σ.: ούτε καν το δικαίωμα δεν τους αναγνωρίζει να ενδιαφέρονται για την εθνική κυριαρχία), για τα πολιτιστικά αγαθά, για τον ορυκτό πλούτο, για την υφαλοκρηπίδα, για την ΑΟΖ, για τις έρευνες προκειμένου να ανακαλύψουμε κι εμείς πολύ σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, πρέπει να είναι ήσυχοι (σ.σ.: Είδαμε πόσο ήσυχοι πρέπει να είμαστε πιο πάνω»»
» Γιατί γίνεται από όλους δεκτό ότι στα θέματα αναγκαστικής εκτέλεσης το Δίκαιο που ισχύει, είναι το Δίκαιο της χώρας στην οποία κινείται η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, άρα το ελληνικό Δίκαιο (σ.σ.: Μα, αφού οικειοθελώς παραιτηθήκαμε της ασυλίας!).»
» Η δικαιοδοσία ανήκει στα ελληνικά Δικαστήρια και οι κανόνες εκτέλεσης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου είναι παρόμοιοι με αυτούς που το Σύνταγμά μας προβλέπει για κάθε Έλληνα ή ξένο ιδιώτη, που εγείρει αξιώσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου και μπορεί να εκτελέσει μια απόφαση που εκδίδεται σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (σ.σ: Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν παράρτημα στο «Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου»;)
» Επαναλαμβάνω ότι αυτό αφορά μόνο την ιδιωτική περιουσία και όχι τη δημόσια περιουσία, όχι τη δημόσια κτήση, όχι τα δημόσια αγαθά, όχι τα πολιτιστικά αγαθά, όχι τον ορυκτό πλούτο (σ.σ.: Ποια ιδιωτική περιουσία; Το χρέος είναι 100% του δημοσίου. Λέει πουθενά μέσα για ιδιωτική περιουσία το Μνημόνιο;)!
πηγή
http://ypogeia-drasi.blogspot.com/