Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ δεν δίστασε να χαρακτηρίσει και πάλι «συνωστισμό» τις σφαγές των Τούρκων στην Σμύρνη το 1922
«Είναι χαλεπότερες οι συνθήκες και από τον καιρό της μικρασιατικής καταστροφής, εκεί που ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες, καθημαγμένοι και προδομένοι, δήθεν συνωστίσθηκαν στην παραλία της Σμύρνης».
«Ακούσαμε και αυτό. Αιδώς –όχι ...εδώ- και τώρα», πρόσθεσε.
Τότε η κυρία Ρεπούση δεν άφησε ασχολίαστη την αιχμηρή επισήμανση του κ. Νεράντζη, λέγοντας:
«Στις παλαιοκομματικές πρακτικές θα ήθελα να εντάξω και τα εθνικολαϊκιστικά μαθήματα ιστορίας που δίνονται και σε αυτή ακόμα την αίθουσα».
«Είναι, στην πραγματικότητα, μαθήματα πατριδοκαπηλίας και λαϊκισμού, που επενδύουν στα φοβικά αισθήματα που έχει μερίδα των πολιτών, καλλιεργώντας ό,τι πιο συντηρητικό και οπισθοδρομικό», συμπλήρωσε, ενώ συνέστησε στους βουλευτές της ΝΔ:
«Και καλά όταν αυτό γίνεται από τους χρυσαυγίτες ή όσους τους συναγωνίζονται στις εθνικιστικές κορώνες ζηλεύοντας τη δημοσκοπική τους άνοδο. Να το κάνουν όμως και οι βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης και μάλιστα αυτοί που προσβλέπουν, κατά τα λεγόμενά τους, σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, είναι τουλάχιστον αντιφατικό».
Ενώ σημείωσε: «Αυτό θα ήθελα να απαντήσω σε όσους, όπως πριν από λίγο ο κ. Νεράντζης, θυμούνται το συνωστισμό, για να αποδείξουν τον πατριωτισμό τους. Θα τους πρότεινα να επιλέξουν κάτι άλλο».
Από την αίθουσα υπήρξαν αντιδράσεις, όπως του κ. Αλ. Κοντού, ο οποίος της είπε: «Ήταν και οι παππούδες μας τότε εκεί! Τους παππούδες μας τους έσφαξαν εκεί»!
Ωστόσο, η κυρία Ρεπούση συνέχισε λέγοντας:
«Στο συνωστισμό επενδύει σήμερα η Χρυσή Αυγή».
Και πρόσθεσε: «Θέλω να ελπίζω ότι έχετε πια πάρει οριστικό διαζύγιο από αυτή τη ρητορική, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι όσο συνωστίζεστε μαζί τους σε αυτή τη λογική, δεν κάνετε τίποτα άλλο παρά να τους ενισχύετε».
Λίγο αργότερα ο υπουργός Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλος παρενέβη στο θέμα δηλώνοντας:
«Το θέμα δεν είναι αν έχει κανείς μια προοδευτική ή μια συντηρητική αντίληψη για τα ιστορικά γεγονότα. Το θέμα είναι αν η μεθοδολογική και επιστημονική του προσέγγιση είναι επαρκής και ακριβής και η τεκμηρίωσή του είναι τέτοια, ώστε να αποδίδει σωστά τα ιστορικά γεγονότα». Και συμπλήρωσε: «Λυπάμαι να το πω, ότι πέρα από τα αριστερά και τα δεξιά, η καταγραφή των επίμαχων γεγονότων από την κυρία Ρεπούση είναι απλά λανθασμένη, είναι κακή ιστορία, είναι τσαπατσούλικη ιστορία».
Πηγή