Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Οι πολιτικές δυναστείες τραγουδάνε ακόμα


Πιθανότατα ζούμε το τέλος των πολιτικών δυναστειών που εξουσιάζουν την Ελλάδα εδώ και περίπου τέσσερις δεκαετίες, σύμφωνα μει το Reuters, το οποίο σε άρθρο με τίτλο "πέφτει η αυλαία για τις πολιτικές δυναστείες της Ελλάδας", σημειώνει ότι πολλοί Έλληνες ελπίζουν μέσω της κρίσης να απαλλαγούν από αυτές.

"Κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της χώρας για δεκαετίες, πήγαν στα ίδια κολέγια, μοιράστηκαν τα ίδια δωμάτια, αλλά πάντα πάλευαν σκληρά για να κατακτήσουν την εξουσία" σημειώνει η αρθρογράφος, αναφερόμενη στους Σαμαρά και Παπανδρέου.

Ξεκαθαρίζει πάντως ότι ακόμα και αν έρθει η αλλαγή συσχετισμών, κάτι που αρχίζει να φαίνεται δειλά και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αυτή θα είναι μια αργή διαδικασία, καθώς ο νεποτισμός έχει βαθιές ρίζες και η οικογενειοκρατία μεγάλη δύναμη.

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην εναλλαγή των δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία και στην σύνδεση συγκεκριμένων ονομάτων με τη διακυβέρνηση του τόπου.

"Οι οικογένειες Καραμανλή, Παπανδρέου και Μητσοτάκη εναλλάσσονται στην εξουσία εδώ και 50 χρόνια. Τα ονόματα αυτά εξασφαλίζουν μια σίγουρη θέση στο κοινοβούλιο αν όχι και σε κάποιο υπουργείο" αναφέρει χαρακτηριστικά.



Απαξίωση και οργή

Το Reuters ωστόσο, επικαλείται τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, αλλά και μαρτυρίες πολιτών που αποδεικνύουν ότι κάτι φαίνεται να αλλάζει στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας.

"Δεν με νοιάζει ποιος είναι αρκεί να μην τον λένε Καραμανλή, Παπανδρέου ή Μητσοτάκη", δηλώνει στο πρακτορείο ο 41χρονος μηχανικός Αλ. Καράμπελας και προσθέτει "Θέλω κάποιον που να μπορεί να προσφέρει κάτι περισσότερο, από ένα όνομα και που θα έχει αποδειχθεί άξιος πριν μπει στην πολιτική".

Σύμφωνα με την αρθρογράφο μπορεί ο Γιώργος Παπανδρέου, να αποτελεί παρελθόν, ωστόσο ο Αντώνης Σαμαράς που είναι πιθανό να γίνει πρωθυπουργός, προέρχεται από οικογένεια της πολιτικής ελίτ της Ελλάδας και είχε μοιραστεί το ίδιο δωμάτιο με τον πρώην πρωθυπουργό, όταν και οι δύο σπούδαζαν στη Βοστώνη.

Αναφορά γίνεται και στο όνομα του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος μπορεί να συνετρίβη στις προηγούμενες εκλογές, ωστόσο όπως σημειώνει η αρθρογράφος "κρατάει χαμηλούς τόνους, επιθυμώντας να παίξει τον ρόλο της 'χρυσής εφεδρείας' του πολιτικού συστήματος στο μέλλον".
Στάση αναμονής τηρεί και η τρίτη οικογένεια, με την Ντόρα Μπακογιάννη να έχει το δικό της κόμμα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παραμένει στη Νέα Δημοκρατία, προσπαθώντας όμως να διατηρεί την αυτονομία του ως προς τις τοποθετήσεις του.

Σύμφωνα με το Reuters το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία αποκλείεται να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση όποτε και να γίνουν οι επόμενες εκλογές, καθώς ο κόσμος δύσκολα θα τους ψηφίσει.
Ωστόσο το σύστημα εμποδίζει την ανάδειξη κάποιου νέου κόμματος, λόγω της κρατικής χρηματοδότησης που συνεχίζει να ενισχύει τα υπάρχοντα.



Το χρήμα της Ευρώπης και ο... γιος του Ανδρέα

Όπως αναφέρει το Reuters, η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, ευνόησε τα μεγάλα κόμματα, τα οποία εκμεταλλεύθηκαν τα εκατομμύρια που έρρεαν τη δεκαετία του '80 για να ενισχύσουν τις πελατειακές σχέσεις και να εδραιώσουν την εξουσία τους.

"Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα παραπονιούνται ότι τα γραφεία στο δημόσιο καταλαμβάνουν ανίκανοι υπάλληλοι που έχουν ανταλλάξει την ψήφο τους με μια προστατευμένη θέση εργασιας" τονίζει η αρθρογράφος.

Το πρακτορείο φιλοξενεί δηλώσεις του πρώην υπουργού οικονομικών Στέφανου Μάνου, ο οποίος υποστηρίζει ότι κάθε φορά που επιχειρούσε μεταρρυθμίσεις συναντούσε λυσσαλέα αντίσταση.

"Το τέλος των δυναστειών είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί" υποστηρίζει ο κ. Μάνος.

Το Reuters, φέρνει μάλιστα ως παράδειγμα τον Ανδρέα Παπανδρέου, το όνομα του οποίου εξακολουθεί να προκαλεί δέος 15 χρόνια μετά τον θάνατό του και να λειτουργεί ως ασπίδα για τον Γιώργο Παπανδρέου, παρά την αποτυχία του.

Το άρθρο καταλήγει με μια δήλωση του καθηγητή οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος σημειώνει ότι οι δυναστείες στην Ελλάδα, έκαναν τους πολίτες να πιστεύουν ότι "η Δημοκρατία είναι ένα παιχνίδι για εκλεκτά μέλη συγκεκριμένων οικογενειών" και γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθούν από την πολιτική ζωή του τόπου.